-
1 skupić
глаг.• скупить• сосредоточивать• сосредоточить• фокусировать* * *1) (skoncentrować) сгруппировать, сконцентрировать, сосредоточить, сплотить, сфокусировать2) skupić (wykupić) скупить* * *I skupiony сов.скупи́тьII skupiony сов.сосредото́чить, сконцентри́роватьskupić na sobie uwagę (oczy) — стать це́нтром внима́ния; обрати́ть на себя́ ( все) взо́ры
Syn:
См. также в других словарях:
skupić — I dk VIa, skupićpię, skupićpisz, skup, skupićpił, skupićpiony skupiać ndk I, skupićam, skupićasz, skupićają, skupićaj, skupićał, skupićany 1. «zgromadzić, zebrać razem w jednym miejscu, w jednej grupie; umieścić coś ciasno, jedno przy drugim»… … Słownik języka polskiego
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego
myśl — 1. Bić się, łamać się z myślami «nie móc się zdecydować na coś; wahać się»: (...) biłem się z myślami, czy się żenić. W. Myśliwski, Widnokrąg. 2. Błądzić gdzieś myślami «myśleć o różnych rzeczach, nie koncentrując się na żadnej z nich»:… … Słownik frazeologiczny